Ανδρομάχη

Ακόμα κι όταν φυτρώνει ένα αγριολούλουδο, η φύση όλη πανηγυρίζει.

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ



 «Εσείς που αποφασίζετε την τύχη αυτής της πλάσης κάνετε κάτι γρήγορα  όλο αυτό ν΄ αλλάξει.
    Είμαι δεκαπεντάχρονος κι είναι η ζωή μπροστά μου.Δώστε μου σας παρακαλώ πίσω τα όνειρά μου...»
                 Μαλλίδης Αλέξανδρος
Δίνουμε όλοι μαζί φωνή στους μαθητές, τους ακούμε.
Μαθητές από όλα τα σχολεία της Αθήνας στο πνευματικό κέντρο Αθηνών παρακολουθούν την εκδήλωση


Στη φωτογραφία από δεξιά προς τα αριστερά διακρίνουμε τη Διευθύντρια του 48ου Γυμνασίου Αθηνών, κα Μαρία Ηλιάδου-Ζηκοπούλου, δίπλα της η Φιλόλογος κα Αμαλία Τσιάπα, στο κέντρο η εμπνεύστρια των Αρχιλόχειων Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου, καθώς και δύο απ’ τα μέλη της κριτικής επιτροπής του Διαγωνισμού, η Διευθύντρια της εφημερίδας Κηφισιάς κα Έρρικα Αθανασίου, και ο κοσμήτορας του Φιλολογικού Συλλόγου του Παρνασσού  κος Δημήτριος Τούκας.


Ο Παρασκευάς Μαυρωτάς από το 1ο Γυμνάσιο Γλυφάδαςπαραλαμβάνει το τρίτο βραβείο του στην κατηγορία λυκείου για το ποίημα του "Το άγαλμα της Πλατείας της Σμύρνης"


Στη φωτογραφία διακρίνουμε από αριστερά με το μετάλλιο στο στήθος τον ποιητή Αλέξανδρο Μαλλίδη καθώς και όλους τους μαθητές του 48ου Γυμνασίου Αθηνών, τη Διευθύντρια κυρία Μαρία Ηλιάδου-Ζηκοπούλου, η οποία στα χέρια της κρατάει την εύφημη μνεία που απέσπασε το σχολείο με την αθρόα συμμετοχή των μαθητών, που ήταν και όλοι παρόντες στην εκδήλωση. Δίπλα στην Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου και η φιλόλογος Αμαλία Τσιάπα.



 Οι συντελεστές της συνεκδήλωσης.
Από αριστερά η φιλόλογος κα Αμαλία Τσιάπα, στη μέση η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου, δεξιά της η διευθύντρια του 48ου Αθηνών κα Μαρία Ηλιάδου-Ζηκοπούλου.


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
  Κυρίες και κύριοι Αγαπητοί φίλες και φίλοι Αγαπητά παιδιά,
   Λυπάμαι πραγματικά που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων στο Υπουργείο, στο πλαίσιο των συναντήσεων της πολιτικής ηγεσίας με το κλιμάκιο της Τρόικα, δεν μπορώ να είμαι μαζί    σας σήμερα, όπως είχα αρχικά προγραμματίσει.
  Θέλω, καταρχάς, να συγχαρώ την πολυβραβευμένη ποιήτριά μας και συμπατριώτισσά μου, κα Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου, για την σύλληψη της ιδέας και την υλοποίηση  των ποιητικών αγώνων των Αρχιλόχειων. Κι αυτό διότι πιστεύω ακράδαντα ότι ο ρόλος της ποίησης, ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς, όπως η περίοδος που βιώνει σήμερα η χώρα  μας, είναι πραγματικά κομβικός και καθοριστικός.
  Θα έλεγα ότι η ποίηση - και η τέχνη γενικότερα - μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για τα δύσκολα που αντιμετωπίζουμε και ελπιδοφόρα ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε, τόσο σε    προσωπικό επίπεδο όσο και ως κοινωνία.
  Επίσης, θέλω να συγχαρώ όλα τα παιδιά που πήραν μέρος στο διαγωνισμό των Αρχιλόχειων και ιδιαίτερα αυτά που κατάφεραν να αποσπάσουν κάποιο βραβείο και να ενθαρρύνω    όλους τους συμμετέχοντες να συνεχίσουν να γράφουν και να αποτυπώνουν στο χαρτί τις σκέψεις, τα αισθήματα, τις ανησυχίες και όλα όσα κουβαλάνε μέσα στις ψυχές τους.
  Γιατί η ποίηση είναι ο τρόπος έκφρασης της ψυχής, ή όπως είπε ο Πλάτωνας
«Η ποίηση είναι ένα πράγμα ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό».
  Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία τόσο στη σημερινή εκδήλωση, όσο και σε αυτές που θα ακολουθήσουν σε άλλα σχολεία τις επόμενες μέρες.
                                                                                                                                                                                                                                                 Φιλικά
    ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
           ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΠΡΟΝΟΙΑΣ

Εναρκτήριος λόγος της φιλολόγου του 48ου Γυμνασίου Αθηνών κυρίας Αμαλίας Τσιάπα προς την κυρία Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου και σε όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση του πνευματικού κέντρου του Δήμου Αθηναιών.
           Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους παραβρίσκεστε σήμερα εδώ τιμώντας και δίνοντας χαρά στα παιδιά μας, αλλά και σε εμάς τους ίδιους. Σε εποχές δύσκολες, όπου κυρίαρχη είναι κυρίως η πνευματική κρίση και η κρίση των θεσμών και των αξιών, όπου το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να παίξουν πολλαπλούς ρόλους για να ανταποκριθούν τόσο στις απαιτήσεις της σύγχρονης και εξελισσόμενης εκπαίδευσης όσο και στις ανάγκες των μαθητών τους, που σαφώς δεν αναλώνονται ή τουλάχιστον δεν πρέπει να αναλώνονται μόνο στη παροχή γνώσεων, η διοργάνωση τέτοιων διαγωνισμών, Ποίησης-Λογοτεχνίας και άλλων γνωστών, αισθάνομαι ότι αφυπνίζουν τα παιδιά, τα βοηθούν να αναδείξουν και άλλες ικανότητες και ταλέντα, που κρύβουν μέσα τους και να συνειδητοποιήσουν ότι το σχολείο δεν στοχεύει μόνο στην παροχή γνώσεων, αλλά και στην ψυχική και πνευματική τους καλλιέργεια, στη σφυρηλάτηση του χαρακτήρα τους και στην ανάδειξη άλλων δεξιοτήτων τους.
                Από την πρώτη στιγμή που ανακοίνωσα στους μαθητές μου τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης  <<Αρχιλόχεια 2012>>, έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έλαβαν μέρος έντεκα (11) παιδιά. Δύο (2) από αυτά: ο Ατιγιέ Ντάνυ και η Νικολάε Ραλούκα  σήμερα δεν παραβρίσκονται μαζί μας, γιατί επέστρεψαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Με συγκίνησαν οι συμμετοχές όλων. Όλα τα ποιήματα ανεξαιρέτως δείχνουν τη  ευαίσθητη ψυχή τους, τους προβληματισμούς τους, τις ανησυχίες τους. Ευχαριστώ θερμά για την άριστη συνεργασία τους, για τη θέλησή τους να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό και εύχομαι πάντα στη ζωή τους να εκφράζουν τις ανησυχίες τους, τους οραματισμούς τους και μαζί μ’ αυτούς να προβληματιζόμαστε και εμείς. Στον Αλέξανδρο Μαλλίδη, ο οποίος πήρε το 2ο Βραβείο στον παραπάνω διαγωνισμό, όπου συμμετείχαν 2000 παιδιά, εύχομαι πάντα να αριστεύει και αυτή η ευαίσθητη ψυχή να παραμείνει αναλλοίωτη.
                Τέλος ευχαριστώ και εγώ την κα Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου, που μας τιμά με την παρουσία της ερχόμενη από την μακρινή Θάσο, εμπνεύστρια και διοργανώτρια του παραπάνω διαγωνισμού ποίησης, η οποία και ήρθε από τη Θάσο με προσωπικά της έξοδα, αποδεχόμενη τη πρόσκληση του 48ου Γυμνασίου Αθηνών, του οποίου ο μαθητής Αλέξανδρος Μαλλίδης, πήρε το 2ο Βραβείο, αλλά και γιατί εμπνεύστηκε και διοργάνωσε αυτό το διαγωνισμό, για την όλη της προσπάθεια και κούραση, δείχνοντας έτσι  πόσο μεγάλη είναι η αγάπη της για τα παιδιά και θέλοντας να τους δώσει χαρά μέσα από κάποιες άλλες ικανότητές τους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων πραγματοποιήθηκε Συνεκδήλωση Σχολείων υπό την διοργάνωση της κας Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου.
Στην πνευματική αίθουσα του Δήμου Αθηναίων, πραγματοποιήθηκε μία λαμπρή ποιητική γιορτή μαθητών στην οποία ψυχή και σώμα έδωσε η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου. Την Εκδήλωση χαιρέτισαν ο Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας κος Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Βουλευτής Καβάλας κος Ιωάννης Πασχαλίδης.
Την Εκδήλωση πλαισίωσαν με τη φυσική παρουσία τους τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής των Αρχιλόχειων, ο τέως Κοσμήτορας του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού, κος Δημήτριος Τούκας, η συγγραφέας Διευθύντρια της εφημερίδας Κηφισιά, κα Έρρικα Αθανασίου. Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Αιδεσιμώτατος π. Δημήτριος Αγγελάκης, προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Μάρκου Αθηνών, εκ μέρους του κ. Πασχαλίδη ο κ. Κακουλίδης, βουλευτής Καβάλας, το 1ο Γυμνάσιο Γλυφάδας, το 24ο Γυμνάσιο Αθήνας, το 48o Γυμνάσιο Αθηνών, το Γενικό Λύκειο Ωρωπού, το 2ο και το 8ο Λύκειο Αμαρουσίου, το 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών, καθώς και τα εκπαιδευτήρια Μ. Πετράκη-Βαλσαμίδου και Δούκα-Μαρούση. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν οι Διευθυντές κα Μαρία Ηλιάδου-Ζηκοπούλου, κα Μαρίκα Βαλσαμίδου, κος Λάλος Δημήτριος, κος Αναστάσιος Τζαβάρας και κα Χρύσανθη Μπρη, καθώς επίσης οι Φιλόλογοι κα Αμαλία Τσιάπα, κα Χρυσούλα Βασιλειάδου και κα Τζένη Ανίνου καθώς και η Μαρία Γιαννίτσαρη, φιλόλογος και τέως υποδιευθύντρια του 48ου Γυμνασίου Αθηνών, η κ. Ευαγγελία Στασινούλια, Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 48ου Γυμνασίου Αθηνών και όλοι οι μαθητές από όλα τα παραπάνω σχολεία τα οποία είχαν λάβει μέρος στον Ποιητικό Διαγωνισμό «Αρχιλόχεια» και διακρίθηκαν σε διαφορετικές κατηγορίες ποίησης και δεν μπόρεσαν  να έρθουν στη Θάσο στην τελετή απονομής, αλλά και όλοι όσοι απλά έλαβαν μέρος. Σε όλους τους μαθητές η κα Ανδρομάχη έδωσε βιβλία, διπλώματα αναμνηστικά και μετάλλια. Τα διπλώματα ήταν μια προσφορά του Πολιτιστικού Συλλόγου «το Κάστρο» τα μετάλλια ήταν μια προσφορά της DiamandBoard και του κου Χαριτόπουλου, ενώ τα λογοτεχνικά βιβλία ήταν μία προσφορά της Ανδρομάχης. Τα παιδιά τίμησαν με την παρουσία τους ο εκδότης του περιοδικού Δευκαλίων ο Θεσσαλός κος Θάνος Αθανασόπουλος, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών κος Νίκος Ταβουλάρης ο τέως Πρόεδρος της Εταιρίας Τεχνών και Επιστημών Κερατσινίου, δημοσιογράφος και λογοτέχνης κος Στέλιος Τραϊφόρος, ο ιδρυτής και διευθυντής της βιβλιοθήκης «Δολιανίτη» κος Γιώργος Δολιανίτης, η Γενική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών κα Εύα Χαλκιαδάκη-Παπαδημητρίου, η Πρόεδρος της εξελεγκτικής επιτροπής της ΠΕΛ, λογοτέχνιδα Αριάδνη Τζούμα, καθώς και οι λογοτέχνες Γεώργιος ΚώσταςΓεωργία Παπαμιχαήλ, Σμαράγδη Κουμεντάκη. Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Βριλησσίων κος Θεόφιλος Τζώρτζης, καθώς και η τέως Λυκειάρχης-Φιλόλογος κα Αλεξάνδρα Πάντζου.
Ποιήματα διάβασαν όλοι οι μαθητές. Πρώτα απήγγειλε το ποίημά του ο βραβευμένος με δεύτερο βραβείο ποίησηςΑλέξανδρος Μαλλίδης με το ποίημά του «Ακούστε με» από το 48ο Γυμνάσιο Αθηνών. Διαβάστηκε επίσης μέχρι και η απλή συμμετοχή που απέσπασε ο Χρυσοβαλάντης Κηλής από τα Εκπαιδευτήρια Μ. Πετράκη-Βαλσαμίδουενώ η ποιήτρια αφιέρωσε την όλη εκδήλωση στο Χρυσοβαλάντη Κηλή που με την απλή συμμετοχή του στο διαγωνισμό έγινε αφορμή να βραβευτούν τα παραπάνω Εκπαιδευτήρια. Έτσι τονίστηκε η σημασία της απλής συμμετοχής. Από το 48ο Γυμνάσιο Αθηνών βραβεύτηκε με το 2ο βραβείο ποίησης, ο μαθητής Μαλλίδης Αλέξανδροςγια το ποίημά του «Ακούστε με». Επίσης, από τα Εκπαιδευτήρια Μ. Πετράκη-Βαλσαμίδου, οι μαθητές Νικόλαος Νάτσιος με το ποίημα «Χαίρε Χαμένη Πόλη» και Παναγιώτης Προύντζος με το ποίημα «Η γάτα και ο σκύλος» βραβεύτηκαν με το 1ο Βραβείο Ιστορικής Ποίησης και το 2ο Βραβείο Κοινωνικής Ευαισθησίας αντίστοιχα. Ακόμη, Από το 8ο Λύκειο Αμαρουσίου, οι μαθήτριες Αικατερίνη Δεδελούδη με το ποίημά της «Μικρή αθέατη βάρκα» και ηΣωτηροπούλου Αύρα με το ποίημα «Όταν θα μάθεις» απέσπασαν το 1ο Βραβείο Δροσίνη και τον 1ο Έπαινο αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη μαθήτρια Αικατερίνη Δεδελούδη δόθηκαν από το μουσείο Δροσίνη εκατό ευρώ για το ποίημα της που απέσπασε το πρώτο βραβείο Δροσίνη. Από το 24ο Γυμνάσιο Αθήνας η μαθήτρια Μάκου Ελπίδα απέσπασε το 1ο Βραβείο Φιλοπατρίας για το ποίημα της «Η Ελλάδα μας», ο μαθητής Παρασκευάς Μαυρωτάς από το 1ο Γυμνάσιο Γλυφάδας με το ποίημά του «Το άγαλμα της πλατείας της Σμύρνης» απέσπασε το 3οΒραβείο Ποίησης και το 3ο Βραβείο Δήμητρας Σδράλλη απονέμη στο μαθητή Νικόλαο Χαρίτο από το 2ο Γενικό Λύκειο Αμαρουσίου για το ποίημα «Έρημες Χώρες». Επίσης, το 2ο Βραβείο Καυστικού Λόγου κέρδισε ο Άρης Παπαδόπουλος από τα Εκαπιδευτήρια Δούκα-Μαρούση για το ποίημα του «Ανθρώπινα Τρεχαλητά», ενώ ηΑναστασία Ρουσάκη από το 2ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών απέσπασε το 2ο Βραβείο Ευαισθησίας με το ποίημα «Σ’ αυτήν την πόλη». Τέλος, από το Γενικό Λύκειο Ωρωπού, ο Παναγιώτης Κούγιας πήρε τον 1ο Έπαινο για το ποίημα «Μια νίκη ανίκητη». Δεν θα παραλείπαμε, ακόμη, τους μαθητές Ατιγιέ Ντάνυ, Γκουρνέλος Γεώργιος, Μανάη Μάνια, Μπαλλή Νταφίνα, Παππά Τζοάννα, Κακουλάκη Βασιλική, Πέτροβα Έρρικα, Νικολάε Ραλούκα Ελένα, Χίμα Σιντορέλα και Παντελεάκη Σταυρούλα που με την απλή τους συμμετοχή τους τίμησαν το Διαγωνισμό και τα οποία, αξίζει να σημειωθεί, ότι παρέστησαν όλα στην εκδήλωση και μάλιστα η μαθήτρια Κακουλάκη Βασιλική τραγούδησε εξαιρετικά.
Η συγκίνηση των μαθητών, των εκπαιδευτικών, οι οποίοι  βραβεύτηκαν όλοι με εύφημη μνεία ώστε να συνεχίσουν με θάρρος το λειτούργημά τους στις δύσκολες εποχές που διανύουμε, καθώς και των γονιών που παρέστησαν στην εκδήλωση, ήταν μοναδική.
Η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου τόνισε ότι η ηθική ανταμοιβή της ήταν όλα αυτά τα πολυποίκιλα συναισθήματα συγκίνησης που μοιράστηκε με τους νέους. Ευχαρίστησε το Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηνών για τη δωρεάν παραχώρηση της αίθουσας, καθώς και τη διευθύντρια του 48ου Γυμνασίου κα Μαρία Ηλιάδου-Ζηκοπούλου, η οποία και πέτυχε την παραχώρηση της αίθουσας. Το ποίημα «Ακούστε με» του Αλέξανδρου Μαλλίδη από το 48ου Γυμνάσιο Αθηνών ήχησε τόσο δυνατά μέσα στα αυτιά μου και αποτέλεσε την αφορμή γι’ αυτήν την υπέροχη συνεκδήλωση που αγκάλιασε τόσα σχολεία, τόσους νέους και με έκανε να διανύσω τόσα χιλιόμετρα για να είμαι σήμερα κοντά σας και να σας πω, να σας φωνάξω, είμαστε κοντά σας παιδιά μου, σας αγαπάμε και μη ξεχνάτε όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα, θα έρθουν καλύτερες μέρες. Παιδιά μου, θα συνεχίσω τον αγώνα να έρθω κοντά σας ακόμα και αν χρειαστεί με τα πόδια θα έρθω να σας βρω. Μαλλίδη, παιδί μου, όταν ένιωσα ότι δεν μπορούσες να έρθεις στην Θάσο την ημέρα της απονομής τόσο εσύ όσο και ο Παρακευάς Μαυρωτάςόσο  και  οΧαρίτος  Νικόλαος και ενώ ηχούσαν τόσο δυνατά τα ποιήματα σας μεσ’ τα αυτιά μου, ήρθα εγώ για να τα ακούσω από τα χείλη σας, παιδιά μου, για να νιώσετε ότι και σας ακούσαμε και σας αγαπάμε. Θα μας πείτε λοιπόν τώρα τα ποιήματα σας, αφού ευχαριστήσω πριν, όλους Εσάς, γονείς, εκπαιδευτικούς, λογοτέχνες, που ήρθατε από κάθε περιοχή της κατά τα άλλα «απρόσωπης Αθήνας» και τιμήσατε με τη φυσική σας παρουσία τα παιδιά, αποδεικνύοντας ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν το πολύτιμο πρωινό του Σαββάτου τους για τα βάγια τα αγωνιστικάδιανύοντας τις μεγάλες και κουραστικές αποστάσεις της μεγαλούπολης, όσο υπάρχουν παιδιά που γράφουν ποίηση τόσο δυνατά αποδεικνύουν ότι η ελπίδα σε αυτόν τον τόπο δεν πέθανε ακόμα γιατί η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία.  Παρασκευά     Μαλλίδη και Χαρίτο πείτε μας δυνατά τα ποιήματά σας τώρα.!

Το βραβευμένο ποίημα του Μαλλίδη με δεύτερο βραβείο ποίησης μέσα σε δύο χιλιάδες συμμετοχές στην κατηγορία των γυμνασίων από το 48ο Γυμνάσιο Αθηνών.
Μαλλίδης Αλέξανδρος
Μαθητής του 48ου Γυμνασίου Αθηνών
Τάξη Γ2
Μου αρέσει η ποίηση και το τραγούδι. Τον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με τη συγγραφή ποιημάτων. Όταν η φιλόλογός μας, η κα Τσιάπα, μας έκανε λόγο για το διαγωνισμό ποίησης «Αρχιλόχεια», αποφάσισα να λάβω μέρος κι εγώ με το παραπάνω ποίημα. Μέσα από αυτό θέλησα να εκφράσω κάποια συναισθήματά μου, που σίγουρα εκφράζουν εμένα και πολλούς συμμαθητές μου. Το σήμερα φαίνεται πολύ αβέβαιο χωρίς ελπίδα, αλλά δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Πρέπει να οραματιστούμε, πρέπει να προσπαθήσουμε, να βάλουμε κάποιους στόχους και να πάρουμε δύναμη μέσα από τα όνειρά μας.


ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ
                                                    
  Μια σκέψη έχω στο μυαλό
  και θέλω να τη γράψω
  είμαι δεκαπεντάχρονος
  και θέλω να φωνάξω.
  Στην εποχή του ίντερνετ και της τεχνολογίας
  του υπερκαταναλωτισμού και της αδιαφορίας...
  δεν θέλω να’ μαι μόνος μου
  να έχω χαρτζιλίκι,
  όποιο μοντέλο κινητού
  και λάπτοπ μεσ΄ στο σπίτι.
  Δίπλα μου θέλω το γονιό και φίλο και πατέρα,
  καθηγητή εμψυχωτή να νοιάζονται για μένα.
  Ήθελα να΄ ναι ξέγνοιαστα
  τα εφηβικά μου χρόνια
  με στόχους και ιδανικά
  να προχωρώ πάντα μπροστά.
  Ο κόσμος που ονειρεύτηκα
  δεν είναι αυτός που βλέπω
  όλο μου κόβει τα φτερά
  και νιώθω ότι πέφτω...
  Θέλω γαλάζιο ουρανό και καθαρό αέρα.
  Θέλω αγάπη στην καρδιά κι όλο τον κόσμο μια    αγκαλιά.
  Εσείς που αποφασίζετε
  την τύχη αυτής της πλάσης
  κάνετε κάτι γρήγορα
  όλο αυτό ν΄ αλλάξει.
  Είμαι δεκαπεντάχρονος
  κι είναι η ζωή μπροστά μου.
  Δώστε μου σας παρακαλώ
  πίσω τα όνειρά μου...

Μαλλίδης Αλέξανδρος


Μαλλίδη, παιδί μου, σε Ακούσαμε.
Είμαστε εδώ, είμαστε κοντά σου.
Ευχόμαστε να σε ακούσανε
και αυτοί που αποφασίζουνε για τις τύχες μας.
Ανδρομάχη
Το βραβευμένο ποίημα του Παρασκευά Μαυρωτά με τρίτο βραβείο ποίησης μέσα σε δύο χιλιάδες συμμετοχές στην κατηγορία των λυκείων από το 1ο Γυμνάσιο Γλυφάδας.
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Τα μάτια μου τα πέτρινα
θάλασσα και ουρανό, κόκκινα τα έβλεπαν.
Τη γη ανοιγμένη στα δύο
όπως οι καρδιές των ανθρώπων.
Αιματοβαμμένες χατζάρες διάλεγαν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Τα όρνια πετούσαν στον κόκκινο ουρανό
καθώς στη γη οι πύρινες γλώσσες έγλυφαν τα πάντα.

Βλέποντας μαύρες φιγούρες να διαλύουν και να καταστρέφουν,
θέλω να κουνηθώ
μα όπως άλλες φορές πέτρα έμεινα.
Κόκκινο και μαύρο αυτό ήταν το χρώμα της καταστροφής.
Βλέποντας τα πτώματα ακίνητα
τα περίμενα να κουνηθούν
αλλά το μόνο που κουνιότανε πάνω τους
ήταν τα όρνια·
σαν γλάροι στο νερό σε θάλασσα πτωμάτων.

Μετά από αυτά με πήρανε
με κλέψανε, στο Λούβρο με απήγαγαν.
Εκεί τα είδα όλα, είδα αγάλματα παράλυτα,
είδα αγάλματα μισά,
είδα και τα πιο ξακουστά.
Όμως με έφαγε η λησμονιά
περιμένω την μέρα του νόστου να ειδώ
αλλά θα τα θυμάμαι όλα, δεν ξεχνώ
πέτρινη μνήμη έχω εγώ.

Παρακευά, παιδί μου,
σε Ακούσαμε.
Είμαστε εδώ,
είμαστε κοντά σου.
Ευχόμαστε να σε ακούσανε
και αυτοί
που αποφασίζουνε
για τις τύχες μας.

Ανδρομάχη

Του Χαρίτου Νικολάου
ΕΡΗΜΕΣ ΧΩΡΕΣ
Χώρες ρηχές από θεσμούς
με ηθικούς τους αυτουργούς,
μόνο τα κρίματά σας.
Χώρες με αντικατοπτρισμούς
σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς
δείτε τα ρήγματα σας…
Χώρες που ζείτε δίχως φως
πολιτισμού και δυστυχώς
μεσ’ τα προβλήματά σας…
Πάρτε το λύχνο της ζωής
Που θα σας δώσουμε Εμείς,
Χώρα μικρή μπροστά σας!

Χαρίτο παιδί μου σε ακούσαμε

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ "ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ" ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΠΟΙΙΑΣ

Από αριστερά διακρίνεται ο δικηγόρος και Πρόεδρος της Δημοτικής Παράταξης «Νέα Πορεία» κος Μηνάς Βλαστάρης, δίπλα του ο εκπαιδευτικός κος Κώστας Βλαστάρης. Απονέμουν βραβείο στην ποιήτρια Ανδρομάχη για την συμβολή της στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου της

Η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου ευχαριστεί τη Δημοτική Παράταξη «Νέα Πορεία» που την τίμησε για την χρόνια εθελοντική της προσφορά.

Η στιγμή της βράβευσης έφερε μεγάλη συγκίνηση στην ψυχή της ποιήτριας

Η στιγμή της βράβευσης έφερε μεγάλη συγκίνηση στην ψυχή της ποιήτριας

Ο εκπαιδευτικός κος Κώστας Βλαστάρης απονέμει στην ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου μία εικόνα από το μοναστήρι του Αρχαγγέλου για την συμβολή της στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου της
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πολιτική εκδήλωση και κοπή βασιλόπιτας πραγματοποίησε η δημοτική παράταξη «Νέα Πορεία» του δικηγόρου και δημοτικού συμβούλου κου. Μηνά Βλαστάρη. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του ξενοδοχείου Τρυπητή των Λιμεναρίων, όπου συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου, καθώς και εκπρόσωποι του Κέντρου Υγείας, όπως ο ιατρός Δημήτρης Έλληνας, ο ιατρός και αντιδήμαρχος κος Ραπτόπουλος Παναγιώτης από το Επιμελητήριο, ο κος Γεώργιος Φραγκιόγλου των συλλόγων επαγγελματιών, ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων.
Παράλληλα παρουσιάστηκε το Λεύκωμα που επιμελήθηκαν τα μέλη της παραπάνω παράταξης με τίτλο «Αφιέρωμα στο μεγαλείο της φύσης και τις απαράμιλλες ομορφιές του νησιού μας» και φέρει τις υπογραφές των δημοτικών συμβούλων Μηνά Βλαστάρη, Άγγελου Αρχοντίτση και του συμβούλου της Τοπικής Κοινότητας Σωτήρος,Θεολόγη Αγγέλου, οι οποίοι ήταν και παρόντες στην παραπάνω εκδήλωση. Πρόκειται για τον πρώτο τόμο, ενώ ο δεύτερος θα κυκλοφορήσει λίγο πριν το Πάσχα. Το Λεύκωμα παρουσίασε ο εκπαιδευτικός κος Κώστας Βλαστάρης. Στη διάρκεια της εκδήλωσης έγιναν βραβεύσεις ανθρώπων για την προσφορά τους. Στα πλαίσια αυτά βραβεύτηκε για τη χρόνια εθελοντική της δραστηριότητα στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου της, η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου στην οποία προσεφέρθη εικόνα από το μοναστήρι του Αρχαγγέλου. Ακολούθησαν βραβεύσεις των παλαίμαχων, πρώην προέδρων Κοινοτήτων για την προσφορά τους στην τοπική κοινωνία, βραβεύτηκαν οι: Εμμανουήλ Φυτριάδης, πρώην κοινοτάρχης Λιμεναρίων, ο Θεόδωρος Χατζηανδρέου, πρώην κοινοτάρχης Πρίνου, ο Νίκος Ιωάννου, πρώην κοινοτάρχης Μαριών, ο Σταύρος Τσολάκης, Πρόεδρος του Δημοτικού Διαμερίσματος Λιμεναρίων και η Ευαγγελία Ανδρεαδάκη ως Πρόεδρος του ίδιο Δημοτικού διαμερίσματος. Βραβεύτηκε επίσης το κέντρο Υγείας Πρίνου, το βραβείο παρέλαβε ο Δημήτρης Έλληνας. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο δήμαρχος Θάσου κύριος Κωνσταντίνος Χατζηεμμανουήλ, καθώς και ο πρώην δήμαρχος Θάσου κύριος Λευτέρης Μερέσης, έτσι ώστε η εκδήλωση έμοιαζε να ανοίγει πανιά στην ελπίδα ότι ένα νέο πολιτικό ήθος σχηματίζεται στην πολιτική σκακιέρα της χώρας μας, πέρα και μακριά από τις οποιεσδήποτε πολώσεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Ο Ευχαριστήριος Λόγος της κυρίας Ανδρομάχης στον αρχηγό της «Νέας Πορείας» κύριο Μηνά Βλαστάρη
Aπόψε, πνέουν Δυνατοί Άνεμοι Δημιουργίας στα Λιμενάρια.
Τα Λιμενάρια, αληθινή πολιτιστική πρωτεύουσα της Θάσου εδώ και χρόνια προηγούνται πολιτιστικά με τον πνεύμονα κουλτούρας, τον πολιτιστικό σύλλογο «Το Κάστρο».
Από τα Λιμενάρια έχουν ξεκινήσει οι πρώτοι πανθασιακοί αγώνες ποίησης για παιδιά με συμμετοχή 87 Θάσιων Μαθητών, αλλά από τα Λιμενάρια έχουν ξεκινήσει και τα «Αρχιλόχεια» με συμμετοχή 2000 εφήβων απ’ όλη την Ελλάδα.
Σας Ευχαριστώ για τη μοναδική στιγμή που μου χαρίζετε.
Είναι ασύλληπτη τιμή, να επιβραβεύεσαι στον τόπο Σου
Γιατί έτσι πια δεν νοιώθεις ποτέ μόνος.
Ευχαριστώ που νιώσατε και καταλάβατε τον χρόνιο εθελοντικό αγώνα μου.
Δεν Γεννήθηκα στη Θάσο.
Στη Θάσο όμως Ζω.
Στη Θάσο δημιουργώ.
Και στη Θάσο θέλω να πεθάνω.
Την Θάσο Αγαπώ και να που φαίνεται σήμερα ότι η Θάσος με αγάπησε.
Θετή πατρίδα η Θάσος
Θετή κι αγαπημένη.
Σαν τον Αρχίλοχο, βρέθηκα κι εγώ επάνω σ’ αυτό το νησί
Δίχως συγγενείς
και προσπάθησα να ριζώσω
σε έναν ξένο μεν τόπο, Ξένιο δε.
Κι άρχισα, αθόρυβα στην αρχή
με την κατήχηση
να σπέρνω μαζί με τον πατέρα μου
τον Λόγο της Αγάπης, της Αγάπης του Θεού.
Έτσι πλέχθηκε με τα χρόνια
ένα στεφάνι.
Αργότερα, στο στεφάνι αυτό έβαλα τους Στίχους
«Ένθεον γαρ η Ποίησις».
Δώρο Θεού οι Στίχοι.
Τότε υψώθηκε η Σημαία μου
Πολύχρωμη
Με λουλούδια και χρώματα παρμένα από τις λέξεις.
Ώστε αυτός ο κόσμος να γίνει ανθρώπινος, βιώσιμος
και διόλου ανιαρός
Και το ‘κανα!
Ευλόγησε ο Θεός και το έκανα!
Με τον ανώτατο Λόγο, την Ποίηση!
Το Άρωμα της Ψυχής μου ξόδεψα.
Δεν θα το μύριζαν πολλοί,
μονάχα οι επίλεκτοι,
αυτοί που είναι φτιαγμένοι να πιάνουν τα αρώματα.
Και το έκανα.
Και δεν θα σταματήσω έως την τελευταία μου ανάσα.
Ως τότε, δεν θα κουραστώ να σπέρνω στις Ψυχές
την Χαρά
την Γαλήνη
την Αγάπη
Αλλά πάνω απ’ όλα, την Ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος
πρέπει αλλά και μπορεί να γίνει Καλύτερος.
Αρκεί όλοι μας να κάνουμε ένα plus.
Αυτό το ευλογημένο κάτι παραπάνω
που μπορεί να κάνει ο καθένας μας
μέσα από τον μικροδιάκοσμο της Ζωής του.
Αυτό το ευλογημένο κάτι παραπάνω.
Έστω κάνοντας τίμια και έντιμα ο καθείς τη δουλειά του αληλέγγυα με αυτοθυσία και πολλές φορές με εθελοντισμό.
Εγώ με τη Γραφή
Εσείς με την ορθή πολιτική.
Ο δάσκαλος, με όση ψυχή του απέμεινε
Ο εργάτης με το μιστρί.
Θα ξαναχτίσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα από τα χαλάσματα.
Γιατί «η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει»
Γιατί είμαστε από γερή στόφα εμείς
Γιατί… γιατί είμαστε Έλληνες!
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΜΗΣΑΤΕ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Όχι Ένας για Έναν!
Ένας για Όλους
και
Όλοι για Έναν!
Όχι Εγώ και Εγώ!!
Εγώ και Εσύ!
Εσύ και Εγώ: ΕΜΕΙΣ!
Όχι Εμείς και Εσείς!
αλλά Εσείς και Εμείς!
ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, ΜΑΖΙ!!!
Όχι ΑΥΤΟΙ!!
Μήτε ΤΟΥΤΟΙ!!
Μηδέ ΕΚΕΙΝΟΙ!!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Μια Γροθιά. Μια Μπουνιά. Ένα Σμάρι.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!
Μια φούχτα Είμαστε!
Αλλά, Είμαστε Έλληνες!

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ



Η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου στο βήμα


Ένα απόσπασμα από τον προεόρτιο λόγο της Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου στο Καλογερικό της Θάσου.
Aιδεσιμότατε, κύριε Δήμαρχε , κυρίες και κύριοι


Και να, που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου! Σε αυτές εδώ τις καρέκλες του Καλογερικού, μετράμε τα χρόνια μας. Πόσο γρήγορα στ’ αλήθεια περνάει ο καιρός, κοινή διαπίστωση... Σε λίγες μέρες Χριστούγεννα και ένας ακόμα χρόνος που έρχεται… Εδώ είναι τα παιδιά μας, τα νιάτα της Ελλάδας, η Δημοτική Χορωδία των παιδιών της Θάσου, που μπορούν ακόμα να μας παρουσιάζουν τη χαρά της ζωής, αυτά που για τις πρόβες τους, χρειάστηκε να δώσουν χρόνο, από τον χρόνο που δεν έχουνε… Ας τα ενθαρρύνουμε λοιπόν, με ένα δυνατό χειροκρότημα. Εδώ και πάλι βρίσκεται και η Δημοτική Χορωδία των ενηλίκων του Δήμου Θάσου, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που όρθιοι με το τραγούδι τους θα αναθερμάνουν την Eλπίδα στις ψυχές μας, σαν ευέλπιδες νέοι φαίνονται να μάχονται τον νυν καιρό με τη μουσική για όπλο τους και το τραγούδι. Ας τους ενθαρρύνουμε λοιπόν με ένα δυνατό χειροκρότημα. Και είναι πράγματι Αντίσταση, ένας λαός ο Ελληνικός, που μπορεί ακόμα να τραγουδάει…. που μπορεί  ακόμα να αναζητάει με κάθε τρόπο την Αναγέννησή του. Διώχνουμε  τη βαρυθυμία, την απογοήτευση, την αποκαρδίωση, τον εκφοβισμό, μέσα από τέτοιες ευέλπιδες βραδιές πολιτισμού δίνοντας ο ένας το χέρι στον άλλο, ο ένας Έλληνας δίνει αυτό το βράδυ το χέρι στον άλλον Έλληνα. Όλοι οι Έλληνες μαζί με ένα σώμα.  Ομόψυχα. Ορθόδοξα. Ελληνικά. Και Αγαπητικά.

Έτσι ακριβώς όπως προστάζει και το πνεύμα των ημερών. Αγαπητικά. Νομίζω όμως ότι χρωστάμε και ένα ακόμα δυνατό, πολύ δυνατό χειροκρότημα στον άνθρωπο που για χρόνια τώρα, μας εμβολίασε με τον κόσμο, αυτόν τον Θαυμαστό κόσμο της Μουσικής τον άνθρωπο που κάθε Σαββατοκύριακο πηγαινοέρχεται και έχει γεμίσει τη Θάσο μας με νότες,  ντο, ρε, μι, Πελαγία είσαι  μοναδική. Φα, σολ, λα, σι, ντο, Πελαγία Αναγνωστάκη είσαι εδώ; Ναι, είσαι εδώ. Χρόνια και χρόνια κοντά μας, ακόμα και όταν έχουμε απαγορευτικά, βρίσκεις τον τρόπο να μην απουσιάζεις ποτέ για να έχουμε τη χαρά να νοιώθουμε τα Χριστούγεννα, γιορτινά, να τα νιώθουμε σαν τότε που ήμασταν παιδιά και βγαίναμε στους δρόμους με τα τρίγωνα στο χέρι να πούμε τα κάλαντα.

Φίλοι μου
Σήμερα, που αντικαταστήσαμε, την Χαρά με την Θλίψη! Σήμερα, που αντικαταστήσαμε, την Αισιοδοξία με την Απαισιοδοξία! Σήμερα, που αντικαταστήσαμε, τη Γαλήνη με την Οργή! Επειγόντως, όλο και πιο πολύ χρειαζόμαστε το Χριστό να γεννηθεί, ξανά στις ψυχές μας. Χρειαζόμαστε, να διακρίνουμε ξανά, το Αστέρι το λαμπρό. Εκείνο το αστέρι το μοναδικό, να μας οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα, που από τα κρύα χνώτα μας θα Αναγεννηθεί. Και δεν υπάρχουν, δεν απόμειναν πολλά λόγια για να πούμε, δίχως να γίνουμε γραφικοί «τα πολλά λόγια είναι φτώχεια», έλεγε κάποτε σοφά ο λαός μας, κουράστηκαν οι λέξεις, θα σας πω σήμερα εγώ.  […]
Θα στηριχτούμε αυτές τις κρίσιμες ώρες, στη γλώσσα μας, στην υπεροχή της γλώσσας μας, στην Πίστη μας, αλλά και στον   Ύμνο  της   Ελευθερίας του Διονυσίου Σολωμού. Χρειάζεται επειγόντως να διδάξουμε στα σχολεία μας ολόκληρο τον  Ύμνο της Ελευθερίας  και τους 158 στίχους του  , γιατί μόνο τους πρώτους οκτώ στίχους γνωρίζουν,   μέσα στον ύμνο αυτόν θα βρούμε όλες τις απαντήσεις  στα καίρια προβλήματα που μας απασχολούν θα αισθανθούμε ότι τίποτε δεν έχουμε πάθει, που δεν το έχουμε ξαναπάθει σαν λαός, τίποτα δεν ζούμε, που δεν το χουμε ξαναζήσει, λαός που δε διδάσκεται από την ιστορία του,  έχει τη δυστυχία να ξανακάνει τα ίδια λάθη Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα  ο Ύμνος προς την Ελευθερία  το φωτεινό , λαμπερό αστέρι που θα μας στηρίζει στις δύσκολες ώρες  και θα μας οδηγεί .....
Παιδιά ακούστε τον ύμνο ολόκληρο και αναπτερωθείτε,
ακούστε τις στροφές που ακολουθούν μετά τις οκτώ πρώτες οικείες σε εσάς
το υπόλοιπο του ύμνου δυστυχώς είναι άγνωστο για τους πολλούς
το ποίημα είναι γραμμένο το Μάιο του 1823 από τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό στη Ζάκυνθο



…Εκεί μέσα εκατοικούσες πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα εκαρτερούσες, «έλα πάλι», να σου πεί.

'Αργειε νάλθει εκείνη η μέρα κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σού έμενε να λές
περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.

Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά
το ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι από την απελπισιά

Κι έλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω το κεφάλι από τσ' ερμιές;».
Και αποκρίνοντο από πάνω κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα μες στα κλάιματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα πλήθος αίμα ελληνικό.

Με τα ρούχα αιματωμένα ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύεις εις τα ξένα άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες, εξανάλθες μοναχή·
δεν είν' εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί.

'Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, αλλ' ανάσαση καμμιά·
άλλος σου έταξε βοήθεια και σε γέλασε φρικτά.

Ναί· ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,
ποὺ ἀκατάπαυστα γυρεύει ἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανή!
 «Παλληκάρια μου! οἱ πολέμοι γιὰ σᾶς ὅλοι εἶναι χαρά,
καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμει στοὺς κινδύνους ἐμπροστά.
»Ἀπ᾿ ἐσᾶς ἀπομακραίνει κάθε δύναμη ἐχθρική·
ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένει ποὺ τὲς δάφνες σας μαδεῖ.
»Ἡ Διχόνια, ποὺ βαστάει ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει, πάρ᾿ το, λέγοντας, κι ἐσύ.
»Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει, ἔχει ἀλήθεια ὡραῖα θωριά·
μὴν τὸ πιᾶστε, γιατὶ ρίχνει εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
»Ἀπὸ στόμα ὅπου φθονάει, παλικάρια, ἂς μὴν ῾πωθῇ,
πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
»Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους, δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλιασθῆτε σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
»Πόσον λείπει, στοχασθῆτε, πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε, πάντα ἐσᾶς θ᾿ ἀκολουθῇ
Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη, χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
«ΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ Η ΘΑΣΟΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ»
     Με πολλή μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, στην αίθουσα του «ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΟΥ», η κεντρική Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Δήμου Θάσου, «Χριστός γεννάται χαρά στον κόσμο», στα πλαίσια των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του  Δήμου Θάσου από τα μέλη της Παιδικής - Νεανικής και Μικτής Χορωδίας του Δήμου.

Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στο Μουσείο της Θάσου από την ίδια την Προϊσταμένη τμήματος Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας της ΙΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Καβάλας, κ. Μαλαμίδου Δήμητρα, η οποία και τα δώρισε και ένα υπέροχο αναμνηστικό κτέρισμα.
Από νωρίς πλήθος κόσμου, παιδιά και μεγάλοι, αψηφώντας το τσουχτερό κρύο που επικρατούσε στο νησί, κατέκλυσαν ασφυκτικά το χώρο.
Την υπέροχα στολισμένη αίθουσα με φροντίδα, μεράκι και αγάπη από τα μέλη των Χορωδιών, ζέσταναν οι φωνές των παιδιών της Παιδικής-Νεανικής Χορωδίας του Δήμου Θάσου και των μελών της Μικτής  Χορωδίας.
Το φαντασμαγορικό και  ποιοτικά αξιοζήλευτο πρόγραμμα που παρουσίασαν ήταν εφάμιλλο μεγάλων πόλεων και περιελάμβανε κείμενα, ποιήματα και Χριστουγεννιάτικες μελωδίες από όλο τον κόσμο με ξένους και ελληνικούς στίχους, παραδοσιακά Ελληνικά κάλαντα από πολλά μέρη της χώρας μας, καθώς και Βυζαντινά και μετέφερε σε όλους τους παρευρισκόμενους το πνεύμα της «Άγιας Νύχτας».
Η ευθύνη της επιλογής των αφηγημάτων, τραγουδιών, παρουσίασης και διδασκαλίας ανήκει στην καθηγήτρια μουσικής των Χορωδιών του Δήμου κ. Πελαγία Αναγνωστάκη, που για άλλη μια φορά συνόδευσε με τις γλυκές μελωδίες του πιάνου της.
Ο δήμαρχος Θάσου κ. Κωνσταντίνος Χατζηεμμανουήλ φανερά ικανοποιημένος από την σύμπραξη όλων των ηλικιών του νησιού, ευχαρίστησε τα μέλη των χορωδιών και τόνισε πως εκτός από την όμορφη εκτέλεση των τραγουδιών, η αποστολή και η υψηλή σημασία της ύπαρξης αυτής της χορωδίας, ως λόγο, ως αφορμή και ως μέσο, είναι να βρισκόμαστε εδώ όλοι εμείς συγκεντρωμένοι, να βγαίνουμε από τα σπίτια μας και την απομόνωσή μας και να εντείνεται η κοινωνικότητά μας και η αγάπη μεταξύ μας. Απευθυνόμενος στην καθηγήτρια των χορωδιών κ. Πελαγία Αναγνωστάκη, συμπλήρωσε πως αυτό είναι το μεγάλο δώρο που μας χαρίζετε, ότι μας δένετε και μας φέρνετε σε επαφή αυτές τις άγιες μέρες,.
Την βραδιά προλόγισε η ποιήτρια – πεζογράφος κ. Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου – Φιλιππίδη. Αφού ευχαρίστησε τα μέλη των χορωδιών και την δασκάλα τους κ. Πελαγία Αναγνωστάκη για την μακρόχρονη προσφορά της, με το μεστό λόγο της προέτρεψε να διώξουμε την θλίψη και την απαισιοδοξία από μέσα μας και να θυμηθούμε τους στίχους του Διονύσιου Σολωμού από το ποίημά του Ύμνος εις την Ελευθερία.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων, ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Διαμαντόπουλος, ο πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης κ. Δημήτρης Κουτλής και ο π. Αντιδήμαρχος κ. Μιχάλης Ξώγνος.
Στο τέλος ζεστό τσάι και Χριστουγεννιάτικα εδέσματα προσέφεραν σε όλους τους παρευρισκόμενους οι κυρίες της Χορωδίας που με μεγάλο μεράκι ετοίμασαν.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ. 
Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου
"Αρκεί είς Άνθρωπος ζήλω πυρούμενος διορθώσαι όλον τον Δήμο"