Ανδρομάχη

Ακόμα κι όταν φυτρώνει ένα αγριολούλουδο, η φύση όλη πανηγυρίζει.

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Aλλη μια επιτυχημένη εκδήλωση πραγματοποίησε ο δυναμικός σύλλογος Γυναικών Παναγίας , με την ακαταπόνητη πρόεδρο του
κα Αλεξάνδρα Βαλσαμά όλο το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου και τα μέλη που πλαισιώνουν  πάντα με θέρμη όλα τα πολιτιστικά δρώμενα. Η εκδήλωση έγινε στο κέντρο Μεθόδιος, κάτω από την θρυλική πλατάνα του γραφικού χωριού Παναγίας κόπηκε και ευλογήθηκε παραδοσιακά με θυμιατό και προσευχή η πίτα η μάλλον οι τρεις πίτες που φρόντισαν οι γυναίκες Παναγίας να υπάρχουν,
την βασιλόπιτα έκοψε η πρόεδρος Αλεξάνδρα Βαλσαμά μαζί με την ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου,φίλη και επίτιμη καλεσμένη του συλλόγου όπως γίνεται εδώ και χρόνια, παρούσες στην ωραία εκδήλωση που πλαισιώθηκε με ζωντανή ορχήστρα η μουσικός της Δημοτικής Χορωδίας κα Πελαγία Αναγνωστακη και η μαέστρος Αργυρώ Παπαλάσκαρη, στους τρεις τυχερούς της βασιλόπιτας δώθηκαν τα τυχερά δώρα, που αντιστουχούσαν στο αντίτιμο του φλουριού που κέρδισαν
ενώ την εκδήλωση πλαισίωσε η ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπουλου  αφού έδωσε συγχαρητήρια στον σύλλογο που 'εχει τον πολιτισμό και την καλεί όλα αυτά τα χρόνια  μέσα σε μια τέτοια γιορτή μουσικής χορού και φαγητού, έχει την οξυδέρκεια να επενδύει και στο πνεύμα και μαζί με το κομμάτι της πίτας να δίνει και λίγες λέξεις εμψύχωσης και ψυχικής ανάτασης, έχοντας στο επίκεντρο και τον Λόγο, αυτές τις λίγες Λέξεις που θα μας στηλώσουν στο ταγάρι του ο καθένας προζύμι για τις δυσκολες ωρες ....
και του χρόνου με υγιεία ορθιοι και να Αντέχουμε σε ότι μας συμβει!


Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Φίλες μου στην Αρχή του κάθε χρόνου συνηθίζουμε να λέμε ευχές,ευχές που ποτέ δεν πραγματώνουμε και γιαυτ'ο βαριόμαστε ακόμα και να τις ακούμε ....
λέμε ευχές στερεότυπα ΄ιδιες για Αγάπη, Ειρήνη
αλλά δυστυχώς μέσα μας επειδή δεν κατοικεί πια ούτε η Αληθινή Αγάπη για τους γύρω μας ούτε και για τον εαυτό μας
μήτε η Ειρήνη αλλά η αταξία και η σύγχυση δεν μπορούμε με τίποτα να εκτελέσουμε αυτές τις ευχές που δίνουμε στην αρχή του χρόνου κι ετσι το κουβάρι της ζωής μαζεύετε με την ίδια κλωστή, μια κλωστή που γίνεται συχνά σχοινή για τον λαιμό μας βαρύ
Βαραίνουν οι αποσκευές της ζωής μας κάθε χρόνο και περισσότερο γιατί δεν συγχωράμε αυτούς που μας έβλαψαν και γιατί δεν έχουμε εσωτερική γαλήνη και ηρεμία μην ξεχνάτε χρει'άζεται μια έρημος για να σωθεί ο Ανθρωπος η σιωπη το ησύχειο ήθος και κάποιες φορές η μοναξια της ερήμου και του εσωτερικου μονόλογου για να σωθει ότι εμεινε από τη ν κάθε Ψυχή στο περασμα του χρόνου....
Εγώ θα σας προτείνω από αυτό το βήμα που μου δίνετενα αρχίσουμε αυτή την χρονια την ζωή μας με μια Αφεση ποιά είναι η Αφεση;
Θα σας το πω παρακατώ αφού σας θυμήσω τι έχει δύναμη και κάνει από μόνη της η Θάσος

η Θάσος μας λοιπόν  έχει την δύναμη μέσα από την πέτρα να γεννάει την ελπίδα, να γεννάει το πεύκο!
ετσι καλούμαστε και εμείς να κάνουμε το ίδιο μέσα από την πίκρα να γεννάμε την γλύκα να Αντέχουμε

Δυναμικές γυναίκες της Παναγίας με την ακούραστη πρόεδρό σας κα ΑΛΕΞΆΝΔΡΑ ΒΑΛΣΑΜΑ
σας ευχαριστώ που στο πρόσωπό μου τιμάτε την Τεχνη και την πόιηση καλώντας με όλα αυτά τα χρόνια κοντά σας Ε μεις της Τέχνης, τι κάνουμε εχουμε την δύναμη και χαρίζουμε λίγο από τον ήλιο που  έμεινε μέσα μας στους άλλους , σε μια εποχή που όλοι έχουμε χάσει λίγο από την ζωή μας, λίγο από τον αληθινό εαυτό μας, έχουμε χάσει φίλους, ανθρώπους, δουλειές, λίγο από τα λεφτά μας, που όσα κι αν τα χουμε στις τράπεζες δεν φέρνουν πλέον τόκους, με μηδενικά επιτόκια ζωής προχωράμε, υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε,να προσποιούμαστε, χρεωμένοι και υποχρεωμένοι να αντέχουμε,να γεννάμε από την πέτρα της ψυχής, το δένδρο το ευσκιόφυλλο κάτω από το οποίο άλλες ψυχές ακόμα πιο κουρασμένες από μας, θα κάτσουν και θα ξεκουράσουν το  άχθος....

για την αρχή αυτής της δεκαετίας 2020 μακρυνό στα αλήθεια μας φαινότανε κάποτε...... και να που ήρθε
θα ταν ωραίο να αρχίζαμε με μια: Αφεση
ΑΦΕΣΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ σε όλους και όσους μας πίκραναν
οι βαλίτσες της ζωής μας θα ελάφρωναν πάρα πόλυ και ότι μας πληγωσε δεν θα μας πλήγωνει έτσι θα έπιναν και όλες οι ευχές για  Αγάπη και Ειρήνη
και μεις νεραίδες του εαυτού μας θα μεταμορφωνόμασταν και όταν οι γυναικες πρώτιστα μεταμορφώνονται μεταμορφώνουν και όλη την γη!

Αφεση λοιπόν

ΑΦΕΣΗ

Συγχωρώ, όσους με πίκραναν.
Συγχωρώ, όσους δεν με κατάλαβαν.
Συγχωρώ, όσους δεν με δέχτηκαν.
Συγχωρώ, όσους με σχολίασαν.
Συγχωρώ, όσους με κατέκριναν.
Συγχωρώ, όσους με έβλαψαν.
Συγχωρώ, όσους δεν μου έδωσαν.
Συγχωρώ, όσους δεν μου δόθηκαν.
Συγχωρώ, όσους με πιλάτευσαν.
Συγχωρώ, όσους με πρόδωσαν.
Συγχωρώ, όσους με παίδευσαν.

Συγχωρώ και χωρώ κι αναπνέω.
Και ζητώ από τον Ουρανό, από το Θεό...

Να συγχωρεθώ γι’ αυτούς που πίκρανα.
Να συγχωρεθώ για όσους δεν κατάλαβα.
Να συγχωρεθώ για όσους δεν δέχτηκα.
Να συγχωρεθώ για όσους σχολίασα.
Να συγχωρεθώ για όσους κατέκρινα.
Να συγχωρεθώ για όσους εν λόγω ή διανοία έβλαψα.
Να συγχωρεθώ για όσα δεν έδωσα.
Να συγχωρεθώ για όσους πιλάτευσα.
Να συγχωρεθώ για όσους πρόδωσα.
Να συγχωρεθώ για όσους εν λόγω ή διανοία παίδευσα.
Να συγχωρεθώ κι από Σένα.
Και μετά... μετά από την άφεση και τη συγχώρεση
Θα Είμαι Ελεύθερη

Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου