Ανδρομάχη

Ακόμα κι όταν φυτρώνει ένα αγριολούλουδο, η φύση όλη πανηγυρίζει.

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

ENA BIBΛΙΟ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ. ΘΑΣΙΩΝ ΓΗ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΛΛΙΑΡΗ

Ένα βιβλίο Γεννιέται

ΘΑΣΙΩΝ  ΓΗ  ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ
Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεώργιου Ι. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
και της κόρης του ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ



 Το βιβλίο  Θασίων Γη  Γλυκύτατη εκδόσεων Μαλλιάρη
240 σελίδων είναι γραμμένο  με περίσσια Αγάπη για το νησί της Θάσου
από δυο συγγραφείς που εδώ και  δεκαετίες καταθέτουν ακούραστα τόσο με λόγια αλλά και με έργα την Ψυχή τους για αυτόν τον ευλογημένο τόπο,
την Θαρσίδα Νήσο, η οποία καταδυκνείεται μέσα απο τον ποιητικό λόγο του  Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Διαμαντόπουλου και της κόρης του Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου ως  ζαχαντρολούλουδο λευκόχρυσο του Βόρειου Αιγαίου, ευδείελον βασίλειον και άστυ - κράτος.΄
Η  Θάσος μας, μέσα απο τους στίχους του ιερωμένου πατρός Γεωργίου Διαμαντόπουλου, αποκτάει νεα ταυτότητα, μια ταυτότητα καθαρά ποιητική, αέρινη, γίνεται τράπεζα χρυσομάντηλη Αγάπης και Ξενείας
Νησί του Πήγασου και της Φιλοκαλίας,
αβαθυνό, θαλασσινό Μακεδονίτικο πουλί
και πέρδικα πλουμόστηθη του Μαη
η Θάσος σε υδάτινο κλουβί Ελληνιστή από αιώνος τραγουδάει
κι ένας σοφός χορός των αγαλμάτων ψάλλει μυστικά το άσμα των ασμάτων
ενώ οι Θάσιοι παρουσιάζονται ως Λαός συνετός, πολύ ωραίος μιας και στην Αρχαία Αγορά της Θάσου πρωτάνθισε δεινών ρητόρων η λαλιά
και ενώ ο ιερέας υμνεί ποιητικά την Θάσο, δεν διστάζει να καταδικάσει τα κακώς κείμενα για όλα όσα παραδώθηκαν στον τουρισμό όπως τις λαμωμένες, μολωμένες αμμούδες, τα μπαζωμένα τοπία, την πλαζ του Ξενία μιας και χωρίς προοπτική και φαντασία ακρογιαλιές πολλών χρόνων στον ξεκουτιάρη τουρισμό τον γερο πόρνο αμετάκλητα τις κάναμε θυσία...
Αναπολεί τα εύλαλα, καλοσυνάτα πρόσωπα τα καλόψυχα, μιας άλλης εποχής, την ησύχια ανάγχωτη ζωη του Λιμένα του πρόσφατου άλλοτε, μιας άλλης εποχής αυτή που όπως μας λεει είχε για δασκαλάκο τον κορυδαλλό, κυρά δασκάλα την βρυσομάνα και για ψηλότερο καμπαναριό ενσάρκωση της προκοπής στη πλατανιά δεμένη μια καμπάνα...το υπέροχο είναι οτι όλα τα χωριά της Θάσου και τα δώδεκα εκθιάζονται ισομερώς , ενώ το πρωτότυπο και το μοναδικό που έχει ο συγκεκριμένος ποιητής - όπως και στα προηγούμενα βιβλία που έχει γράψει
Επτά Χρυσές Ζώνες της Ελλάδας και Πόλη και πάλι Πόλη, Εκδόσεων Μαλλιάρη - επιχειρεί ποιητικά να αποδώσει την ιστορία της Θάσου ,στο ποιήμα του για παράδειγμα Ορφισμός και Καβειρισμός, η Θάσος σχηματικά παρουσιάζεται με μια φίλανθη χελώνα του Διόνυσου, ενώ ασχολείται με την προιστορική εποχή της Θάσου 4ο- 7ο π.χ , την αρχαία Αγορά της , το αρχαίο Ωδείο, την μυθολογία του διαμελισμού της στο καινοζωικό αιώνα
η Ακρόθασος και η εκδίκηση του Κίμωνα, πράγμα που κάνει το βιβλίο μοναδικό μιας και ξεφεύγει των απλά ωραίων λόγων , αρκεί να σημειωθεί οτι παραθέτονται από το φωτογραφικό αρχείο του συγγραφέα σπάνιες παλιές φωτογραφίες τόσο του νησιού όσο και των κατοίκων της, ακόμα και πριν απο 55 χρόνια όταν πρωτοχειροτονήθηκε στο ιερό ναό του Αγίου Νικολάου από τον αείμνηστο δεσπότη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κο κο Αλέξανδρο εικόνες από παλαιότερες ιερουργίες, κουρμπάνια γιορτές σχολικές έτσι ώστε ένα χωριό ολόκληρο περνά και καταγράφεται μέσα από αυτές τις εικόνες, όπως η πρώτη εκκλησιαστική επιτροπή του Αγίου Νικολάου,
οι παλιές αγιογραφίες , η Θάσος του πρόσφατου άλλοτε, άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια ανάμεσα μας και όμως μας χαμογελούν...όλα αυτά κάνουν το βιβλίο υπόθεση όλων όσων ζήσαμε στο νησί αυτό
και καταλήγει λέγοντας - Θα πιάσω ενα γομολάστιχο να σβήσω  κάθε τι διορθωμένο από το κάθε μου τετράστιχο και θα κρατήσω μόνο ένα τον πόθο μου για Θάσο!
Αξίζει να σημειωθεί οτι ο Πρωτοπρεσβύτερος την αγάπη του για την Θάσο
την καταθέτει δίχως να έχει γεννηθεί σε αυτήν , το λεει στην αφιέρωσή του
- Θα το θελα να είχα γεννηθεί στην Θάσο, το φυσικό δικαίωμα για να χω
όμως μου φτάνει το θετό δικαίωμα που έχω και σαν θετός της γιος
θα σας την εκθειάσω..
.Νησί της καρυδιάς, της πεύκης, της χρυσής  ελιάς, της πλατάνας,
ξωκλήση της ακρογιαλιάς
Ιδού εγώ, ζαρκάδι Αρτεμίσιο κι ελάφι
πλασμένος από δωδεκανησιακό αχάτη
κοντά σου σκιρτώ και χαίρομαι σαν φάτνης νεογνό
στα φύλλα του πλατάνου που σέρνουν το χορό του Πάσχα
και σε φύλλα της Θασίτικης ελιάς αφασκιωμένος
από της ύπαρξης την αγωνία λυτρωμένος
κοντά σου  εσαεί αν και πολυταξιδευμένος.

Την ποιητική σκυτάλη  παίρνει στα χέρια της η κόρη του ιερωμένου Ανδρομάχη
η οποία γράφει στο βιβλίο ποιητικά επίγραφα για την Θάσο, οπως
- Δυο, τρεις σταγόνες Θάσου είναι αρκετές για να σε ξεδιψάσουν..

ή   - Θάσος! Φυλακτό από το στήθος του Θεού ξεπετάχτηκες
                        στην άκρη του   Αιγαίου ακουμπισμένη..

- Ζουμπούλινο τοπίο  από θάλασσα και δάσος
                          αυτή είναι η Θάσος!

ποιήματα για τα σπίτια του Θεολόγου τα σπίτια του Αιγαίου, αλλά διανθίζει το βιβλίο και με πεζό λόγο, παραθέτει την βιογραφική μελέτη που έχει κάνει για τον Θασοπάριο λυρικό ποιητή Αρχίλοχο,  τις ομιλίες της σε σχολεία της Θάσου για την σχολική βια και την ποίηση,  την επίσκεψή της στην εκκλησιαστική κατασκήνωση της Καλλιράχης, κατόπιν προσκλήσεως του μακαριστού Προκοπίου να μιλήσει στα παιδιά, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται στο νησί όπου καλείται ως ομιλήτρια. Ολα γίνονται τόσο τα λόγια όσο και τα εργα του καλού- κατηχητικά κύκλοι- με έναν κεντρικό άξονα και πηδάλιο, την Αγάπη μας για την Θάσο και την χρόνια εθελοντική προσπάθεια ανέλιξης του πολιτισμού
στο νησι μας  - Ανεβάστε τον πήχη, μας λέει η Ανδρομάχη
      Ανοικοδόμηση
Ανω Επάνω Πάνω πιο Πάνω
μπορούμε, πολύ παραπάνω
υψηλά ανεβάστε τον πήχη ξεπεράστε τον
κι αν πέσουμε θα έχουμε τουλάχιστον Αγωνιστεί.
................
Μ' ένα σακίδιο θασίτικου αλατιού της Αλυκής
θ αρτύσω τη μεμβράνη του μυαλού
για να διψάσει έστω μια σταγόνα
θεογνωσίας χρυσάφι στον αγώνα
της ζωής, της λείψυδρης και άνομβρης...
Παπαγιώργης

Θάσο μου κάθε φορά που σε κοιτώ σαν την πρώτη την φορά σε Αγαπώ!
                                                                   ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ                          

Πατέρας και κόρη αναζητούν το κάλλος το ουράνιο και το ησύχιο
σε ένα νησί θαύμα και το βρίσκουν, θα ρθείτε και σεις μαζί σ αυτό το ταξίδι;
Δεν έχετε παρά να διαβάσετε αυτό το μοναδικό βιβλίο, για oποιον θέλει να έχει το βιβλίο ας επικοινωνήσει andromachi.thassos@yahoo.gr για να του αποσταλεί.
.........
Μοναστηράκι που σαι βίγλα στο γκρεμό
έχεις το Αιγαίο φλέβα σου και της Ηως τη δρόσο
και ουρανοφώτιστο του ιερού ναού το θόλο
σαν πεύκο και σαν σκίνο θέλω να φυτρώσω
πλαι σου για ν αγναντεύω το Αιγαίο πλέρια όλο
και μέρα και νύχτα της Ελλάδας να υμνώ τον ουρανό.

Ελλάδα των κυττάρων μας φωτιά μοναδική
που γίνεσαι και φλόγα κιόλας Ολυμπιακή
με τ άκτιστα και τα κτιστά σου κάλλη
τ απεριχώρητα σε ποιητών αγκάλη.
Μονάχα το μοναστηράκι στον γκρεμό
που τη μηλιά του, στη φροντίδα του Θεου αφήνει
κι αυτή μας δίνει τον ανθό και τον καρπό της
μέσα στου καταρράχτη της την δίνη
αυτό μονάχα έχει τρόπο δόκιμο και ικανό
την αθέατη σου Ομορφιά να περικλείνει.

Ακου πως παίρνουν Αγγελοι της προσευχής του, τη φωνή
μέσα στα κεκραγάρια του, η Ψυχή μας, το Θεο της προσφωνεί.
Και παίρνει τη διαβεβαίωση κι απάντηση εκείνη

Θαρσείτε, η Ελλάδα είναι φλόγα που ποτέ, ποτέ δεν σβήνει!
Ομως Αγαπηθείτε Ελληνες, αγκαλιαστείτε και Ομονοείτε!

 Πρωτ. πατέρας Γεώργιος Ι Διαμαντόπουλος και η κόρη του Ανδρομάχη.






Πατέρα Γεώργιε. Πατέρα μου. Πατέρα μας.
Σε ευχαριστούμε για την μετάγγιση Αγάπης για το νησί της Θάσου.
Της Θάσου που αγαπήσαμε μέσα από τους στίχους σου!
Σε ευχαριστώ που μου έμαθες να αγαπώ την Θάσο.
Σε ευχαριστούμε γιαυτό, το υπέροχο ταξίδι Αγάπης.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που υπήρξα κόρη σου!

η κόρη
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ


Θεσσαλονίκη, 27/12/2017
κριτική του εκδότη Κου ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΛΛΙΑΡΗ


 Με την κυκλοφορία του βιβλίου «Θασίων γη γλυκύτατη», του Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Ι. Διαμαντόπουλου και της κόρης του Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου-Φιλιππίδου, φτάσαμε αισίως στο τέταρτο βιβλίο τους για το εκδοτικό μας πρόγραμμα.
Η αγάπη και ο σεβασμός της οικογένειας Διαμαντοπούλου για την Θάσο βγαίνουν περίτρανα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Πρόκειται για ένα βιβλίο ποίησης, που αποτελεί ύμνο για την όμορφη Θάσο και τους κατοίκους της.
Οι αναφορές στα μνημεία και τον τόπο στο πέρασμα του χρόνου δίνουν μια ξεχωριστή διάσταση στο βιβλίο, κατατάσσοντάς το σε μία από τις πιο σημαντικές και σπάνιες εκδόσεις αυτού του είδους.
Η οικογένεια Διαμαντοπούλου αξίζει να επαινεθεί, για ακόμη μία φορά, για τη μοναδική συμβολή της στα γράμματα
και τις τέχνες της περιοχής, καθώς επίσης και για την συνολική προσφορά της στον νεοελληνικό πολιτισμό.

Αντώνης Δημ. Μαλλιάρης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου